O Sołectwie

Wieś sołecka położona w odległości 3 km na północny zachód od Kórnika, na wschodnich brzegach jezior Skrzynki Duże i Małe (Wrońskie). 

 Ślady osadnictwa sięgają tu czasów kultury łużyckiej. Jej nazwa pojawiła się po raz pierwszy w 1287 roku, jako Crinca, w dokumencie księcia wielkopolskiego Przemysła II wystawionego w tym właśnie roku. W 1393 roku pisał się Mirosław ze Skrzynek. W 1424 roku Skrzynki należały już do możnej rodziny Górków i z nią były też związane do śmierci ostatniego z rodu Stanisława. Były wtedy dużą, dobrze zagospodarowaną wsią. Później jednak nastąpił jej upadek.

W 1510 roku wieś należała do parafii bnińskiej. Płacono wtedy także świadczenia w naturaliach i pieniądzach na rzecz kanonikatu w Kórniku. Jeszcze w 1578 roku, gdy Skrzynkami zarządzał - w imieniu Stanisława Górki - Jerzy Kołaczek. W początkach XVII wieku wieś stała się własnością Grudzińskich. W 1638 roku Zygmunt Grudziński ustanowił specjalny fundusz na potrzeby ubogich, w tym także tych ze Skrzynek. Wieś nie została wymieniona w inwentarzu dóbr kórnickich sporządzonym w 1653 roku.

W połowie XVIII wieku zdecydowane były poczynania Teofili z Działyńskich Szołdrskiej Potulickiej, aby przywrócić rolnictwu tak zwane „pustki”, na których tworzyła nowe gospodarstwa na zasadach olęderskich. Osadnicy nabywali ziemię na własność płacąc niewielką część należności gotówką, pozostała część była zamieniana na czynsz, którego  spłata rozpoczynała się po kilku latach wolnizny na wybudowanie domostw i doprowadzenie gospodarki do stanu dochodowości. Do Skrzynek sprowadziła zatem niemieckich kolonistów. 

Około 1773 roku Teofila Potulicka wiodła spory graniczne z właścicielami dóbr graniczących ze Skrzynkami. Pod koniec jej życia było we wsi 8 gospodarstw  chłopskich i 77 mieszkańców. Działał też odbudowany przez nią młyn, odsprzedany później na zasadach olęderskich Johannowi Binderowi przez Feliksa Szołdrskiego, syna Teofili. Wkrótce wiosce przybyły cegielnia i olejarnia. 

W 1809 roku było w Skrzynkach dziesięć domów mieszkalnych. Wszystkich mieszkańców  było 76: 67 katolików i 9 ewangelików. W 1831 roku Skrzynki zamieszkiwało 148 osób.

W 1801 roku Skrzynki przeszły w ręce Ksawerego Działyńskiego i dzieliły losy pozostałych wsi tworzących majętność kórnicką. W latach osiemdziesiątych  XIX wieku w Skrzynkach i Mościenicy było razem 15 domów mieszkalnych i 122 mieszkańców; wśród nich było 25 ewangelików – potomków niemieckich kolonistów z XVIII wieku i 97 katolików.

Po drugiej wojnie światowej Skrzynki znalazły się w obrębie gminy kórnickiej.

Obecnie sołectwo zajmuje powierzchnię 188,7 ha (w 2005 r. wydzieliło się sołectwo Mościenica). Zabudowa wsi zwarta, skupiona wzdłuż kilku dróg, które krzyżują się dość bezładnie w centrum. Rozwój przestrzenny wsi od wschodu ogranicza trasa nr 11 z Poznania do Środy Wielkopolskiej zaś od zachodu jeziora.

Wieś zamieszkują 323 osoby, utrzymujące się z rolnictwa i dojeżdżające do pracy w Kórniku i Poznaniu. W centrum wsi odrestaurowana figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W pobliżu znajduje się siedziba i strzelnica Kórnicko-Bnińskiego Bractwa Kurkowego.

Walorem jest położenie nad jeziorami i w bliskim sąsiedztwie dużego kompleksu leśnego (Drapałka). Od 2006 r. funkcjonuje w Skrzynkach prywatny Motel Centrum Tenisowe i Odnowy Biologicznej Rodan, rozbudowany w 2011 r. Obiekt dysponuje sześcioma kortami tenisowymi, saunami, siłownią oraz oferuje 14 miejsc noclegowych.